Fotoğrafım
Bence tam söyleyecekken yuttuklarımızdır bizi mide fesatı yapan ..

9 Kasım 2010 Salı

On sekiz



Merhaba blog.

Baktım ki hiç böyle mutlu bir giriş yapmamışım yazılarıma. Ama enerjimi çekip alan bir sürü şey varken mutluluk dolu yazılar yazmak da hiç bana göre değil zaten. Biliyorsun hissettiklerimi yazıyorum sadece.

Bugün yeni bir başlangıca hazır olduğumu hissediyorum mesela. Geriye dönük kafamı kurcalayan,mutluluğumu elimden alan o lüzumsuz şeyleri yüksek raflardan birine koyup gözden uzağa kaldırıyorum. Başarabilirsem gerçekten mutlu olduğumda onları ortaya çıkarıp beni mutsuz eden herkese göstermek istiyorum. İşte sen bana bunu yaptın dercesine.

"Engeller sıradan insanlara sıra dışı olsunlar diye tanınan fırsatlardır.." değil mi? Yazan kimse eline sağlık. Hayatın önüme bu kadar çok engel çıkarmasını da belki buna yormak gerekir. Aslında en çok unutmak gerekir ama unuttuğum şeyleri günün birinde hatırlama ihtimali beni hep korkutur. Unuttuğun her şey bir şekilde hayatındadır ama düşünmediğin şeyler sen istemediğin için hayatına tutunamaz ve mutluluğunu ememez. İşte bu yüzden bende düşünmemeye karar verdim. Günü geldiğinde düşüneceğim tabi. Ama günü geldiğinde.

19. yaşıma böylesine fena bir ruh haliyle girmek istemiyorum çünkü. Bu günleri güzel hatırlamak adına kendime düşünmeyi yasaklıyorum artık. Herkes harıl harıl geleceği için bir şeyler yapmaya çalışırken,herkes imkansızlıklardan imkanlar yaratmaya çalışırken ben payıma düşmeyenleri beklemeyeğim artık.

19. yaşım çok daha farklı olacak. Her şeyden önce ben bir yaş daha büyümüş olacağım ve yaşadığım her şey bir beden küçük gelecek. Nefes alıp vermeye yaşamak demek istemiyorum artık. Anın içini doldurduğum kadar yaşacağım. Her şey yeni bir başlangıç için hazır. Ben de hazır olacağım.

Sen de hazır ol blog. Ben değişmesem de akıp giden zaman nasıl olsa değişecek. İnatla eskisi gibi olmaya gerek yok artık. Madem uğruna döktüğüm emekler yetmedi daha çok dökeceğim ben de. Başıma gelenleri unutmadan hazmederek yol alacağım artık.

Nasıl olsa istesem de iki kez yıkanamam bir nehirde. Her ıslandığımda ilk boğuluşumu hatırlayacak olsam da kulaçlarımı bir bir geçireceğim akıntıya. Nasıl olsa istesem de aynı dalga iki kez boğamayacak beni.
"Hayat devam ediyor." demiştiniz ya hep. Artık eskisi gibi devam etmeyecek. Başka dalgalarda boğulmaya gidiyorum ben.

Hiçbir acı ilk kez yasadığımda hissettiğim acıyla boy ölçüşemez nasılsa. Bir kez daha yaşamaya gidiyorum .

Şimdi sen bu güzel atilla ilhan şiirini oku. Bende yavaştan yola çıkayım.

kadehini kaldır on sekiz bir daha kaldır
yıkılsın bu temmuz bırak ayaklarına
kafesinden çıkar yürek diye taşıdığını
köprülerini at gemilerini batır
ellerini ellerimin üstüne koy on sekiz
sen de bir ıslık uydur devrik ıslığıma
ömrümüzü bir suç gibi ayarlamadık mı
ağır bir hüküm giyer gibi öleceğiz



Kendine iyi bak.







Mide Fesatı ..

2 yorum:

  1. "Nasıl olsa istesem de aynı dalga iki kez boğamayacak beni." Mükemmel yine. Çok güzel olmuş. Ve yine mükemmel. :)

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ediyorum :) Sağ ol.

    YanıtlaSil