Fotoğrafım
Bence tam söyleyecekken yuttuklarımızdır bizi mide fesatı yapan ..

18 Mayıs 2012 Cuma

Her gidişin bir dönüşü varmış





Eşlik edici :)




Her gidişin bir dönüşü varmış gibi yaptığımız günlerdi. Vedalardan nefret ediyordum.Her vedadan sonra yeniden görüşeceğimizi biliyordum içimde,bir yerlerde. Bir gün yine öylesine bir vedada,adı veda konmuş diye,görüşeceğimizi biliyorum diyerek ayrıldığım birini bir daha hiç göremedim. Sonsuzluk kadar uzun veda etmiş meğer bana. İçimde bir yerler parçalandı,camı çerçevesi tuzla buz oldu odalarımın.Sonra derin derin nefesler..

Göz görmedi,gönül kabullendi. Araya sadece mesafeler değil yabancılar,yıllar hatta onsuz hayaller girdi. Onu göremedim. Başkalarına söz verirken yakaladım kendimi. Hayatıma kaldığı yerden devam ederken yakaladım. Bilinmeyen bir şekilde kendimi suçlu,gideni çaresiz hissettim. Hiç giden olmamıştım vedalarda. Kalan olmuştum hep. Hani o ağır ağır hayatına kaldığı yerden devam eden..

Bir gün bir cam kenarında buldum kendimi. Ardımda yol çizgileri,elimde tek gidişlik bir bilet… Hayatına kaldığı yerden devam etme palavrasına hiç inanmamıştım zaten. Kırık yanımı duvara yasladım ve düşündüm. Giderken ardında bir tek yol çizgilerini bırakmıyor insan. Yine her gidişin bir dönüşü varmış gibi yaptım. Dönen aynı dönmüyor,kalan aynı kalmıyor. Vedalardan nefret ederdim. Çünkü vedalaşanlar tekrar buluşsa bile aynı insanlar olmazlar. Bir şekilde hep temelli ayrılıklardı vedalar. Ardımda yol çizgilerinden başka şeyler de bıraktığımı anladığımda fark ettim kalan olmanın acısını. Çünkü hiç giden olmamıştım.
O kağıdı masaya bırakıp çıkıp gittiğinde anladım. Kalbim hiç böyle yorulmamıştı. Tuzla buz olmuş cam çerçeve bıraktın bir tek.

Gözlerinde bir parça bile ayrılık göremedim. Sevinmeli miydim bilemiyorum,gözlerinde göremediğim ayrılığın yerinde veda da yoktu. Vedalar sadece değer verdiklerine ayırdığın kıymetli dakikalardır. Gözlerinde veda yoktu. Gözlerinde aşk da yoktu. Sadece o kağıdı masaya bıraktın. Dönüp arkana bir kez baksaydın hiçbir şey değişmezdi,biliyorum. Ama dönüp arkana bir kez baksaydın ne olurdu?
Bütün hayal kırıklıklarımı,bir senenin yorgunluğunu tekerlekli bavuluma kapattım. Denizaşırı yollar gidiyorum şimdi. Seninse denizlerin yok. Uzun bacaklı kızların,kül tablanda küllerin,sana göre olmayan arkadaşların var. Tekerlekli bavuluma kapattım hepsini seninle beraber. Üç deniz aşacağım,daha şimdiden yorgunum.

Ve kendimi hayatıma kaldığı yerden devam ederken yakalıyorum. Kaldığı yerden devam etmek palavrasına inanmazken... İzin vereceğim ki aştığım denizler iyileştirsin beni. Uzun bacaklı kızlarını,yarım bıraktığın sigaranı unutayım. İzin vereceğim ki o yollar içimden geçsin. Seni bıraktığım yerlere bir daha dönmeyeyim. Vedalardan nefret ederdim. Giden olmadım hiç. Ama bir gün bir gam kenarında buldum kendimi. Elimde tek gidişlik biletim,elimde tekerlekli bavulum. Bir daha görüşürüz nasılsa. Her gidişin bir dönüşü varmış gibi yaparız.


Mide Fesatı