Fotoğrafım
Bence tam söyleyecekken yuttuklarımızdır bizi mide fesatı yapan ..

11 Ağustos 2011 Perşembe

Hayallerini Yak Evi Isıt





Sevgim seni yurduna getirdi:
tuzak ev,dilsiz baba,yenik anne...
İşte hepsi bu...
Hayallerini yak,evi ısıt.
Gideceğin en büyük oda arka odan.
İçerden sesleri geliyor annenle babanın,
yanlış ilişkiler ayaklarını yerden kesiyor.
Artık biliyorsun çarpınca duvara ne kadar
acıyacağını kalbinin.
Sevgim seni yurduna getirdi...

Arkadaşların çok uzaklara gitti.
Sevmeden seviştiler özgürlük adına
Kaptırmadan kendilerini hiçbir şeye,
bütün hazları tattılar.
Sense evinde kaldın,
acıları gömme töreninde.
Katı kuralların vardı,
tutucuydun onlara göre.

Döndüler sonra birer birer
sana sordular yine de kaderlerini.
neydi yaşamak, neydi hayatın anlamı...

Bütün yanlış ilişkiler seni yurduna getirdi.
Artık biliyorsun yere düşünce ne kadar
acıyacağını kalbinin.
Sevgim seni yurduna getirdi.

CEZMİ ERSÖZ

10 Ağustos 2011 Çarşamba

Ne kadar istesem de






Ne kadar istesem de bugün eşyalarımı boşalttığım odam terk edilmiş gibi olmadı. Ne kadar istesem de içinden hayallerimi de alıp gittiğim hayat terk edilmiş gibi olmadı. Ne kadar istesem de ve ne kadar emek versem de boş bomboş bir sayfa bıraktım ardımda.Doldurmak bana kısmet olmadı.

Şimdi yeni bir sayfa açacak yüzüm yok.Umutlarımı hala terk edip gittiğim odamda bıraktım.Bir daha asla dönmeyeceğimi biliyorum oysa.

Hayatta hiçbir şeyden emin olmadım blog.Hep kararsız kaldım,arada kaldım. Hiç giden de olmadım blog. Hep birilerinin ardından el sallayandım.Geride kalıp ağlamak çok koyardı. Giden her zaman mutlu oluyor sanırdım.Bir gün gitmek isterdim hatta.Tek gidişlik bir biletim olsun yeter derdim.Peki nereye?

Şu hayatta ardından el salayacak kimsen olmadıktan sonra nereye?
Kimseye yalnız olduğunu hissettirmemek için elimden geleni yapıyorum blog.Herkese bol keseden umut dağıtıyorum.Mutlu olsun herkes.Birisi de benim için aynısını yapsın istiyorum blog. Birisi de elimi arkaya uzattığımda elimi tutsun.

Çok yalnızım blog.
Ve ne kadar istemesem de giderken yanımda yalnızlığım da getiriyorum.
Çok yalnızım gece yarısı blogu.Bir düştün mü annen bile çekiliyor uçurumundan.
Bir düştün mü ne kadar uçtuğuna,hangi fırtınaları arına aldığına bakmıyor kimse.
Bir düştün mü yerdesin,hayallerinin gemileri alabora..

En acısı da her zaman sana umut veren o iç sesin seninle birlikte ağlamaya başlıyor.
Ve işte sıkıntı o zaman başlıyor.Dışardan bakanlara mutlu görünme kaygısı...

Ve ne kadar istesem de görünemiyorum.
Gemim su alıyor.


Mide Fesatı ..