Benim söyleyecek bir lafım var ve midem boşalana kadar konuşacağım...

Evett.. Nihayet yazabildim bir blog.

İçimi günlüğümden başka dökebileceğim bir şey daha oldu.Nihayet ..

Neden daha önce yapmamıştım? Şu aptal sınavı bekliyordum tabi ki. LYS'yi ..

Sınav aptal,ben ondan da aptal... Bekledim durdum bir yıl boyunca. Ne oldu ?

Ne değişti? Geleceğim dediğim şeyin bana verdiği şey ne oldu?

Tabi ki hiçbir şey !!..

Sana şunu söyleyeyim. Garantici olmayacaksın hayatta. Cesur olacaksın.

İstediğinin ne olduğunu en iyi kendin biliyorsun çünkü. Başkası değil. Kendi isteklerin uğruna gemileri yakmayı bileceksin.

Bu blogta yapamadığım,olamadığım,istediğim her şeyi yazacağım. Başka türlü içimi dökemem çünkü. Başka türlü ben ben olmaktan çıkarım .. Ben yazacağım sen de dinle. Öyle çok muhteşem bir hayatım yok ama olsun. Yine de dinle. Herkes konuşmanın peşinde çünkü. Ben birisi beni dinlesin istiyorum. Basit bir blog olsan da, kimse bilmese de görmese de sen gör,sen dinle istiyorum ...

Şimdilik bu kadarı da yetsin sana. Bu blogta kural yok çünkü. Sınırlarda yok. Hayatımın,hayatın çok üst sınırlarına çıkıyorum. Sınırsız oluyorum.

Senden ve benden başka kimse yok burda. Biliyorum. Ve rahat rahat saçmalıyorum.

İçimi döküyorum,nefretimi kusuyorum.

Söylemek istediklerimi çok yuttum ben. Mide fesatı olmam bu yüzden. Benden sana tavsiye.

Olur olmaz şeyleri yutmayacaksın hayatta. Kimin için ne için yutmalıyım ki zaten söyleyeceklerimi. Benim söyleyecek bir lafım var. Boş değilim.

Ama önce içimdekileri kusacağım ki geçsin bu mide fesatı. Bitsin hayatımdaki bütün fesatlıklar.

Sonra yeniden dolduracağım. Benim söyleyecek bir lafım var. Ve sen beni dinleyeceksin blog. İşin bu. Ben hiç susmayacağım. Midemin almadığı o kadar çok şey var ki hayatta midem boşalana kadar konuşacağım. Sende beni dinle. Gerektiğinde konuş hatta.

Bu gereksiz fesatın ilacını buldum. Benim söyleyecek br lafım var ve midem boşalana kadar konuşacağım.

Ooooh,işte şimdi rahatladım...

Mide Fesatı ...